"Wieczorność"

Tytuł posta to słowo, którym kiedyś zauroczyła mnie pewna niezwykła osoba. Przy okazji - dziękuję Ci za każdą wieczorność z Tobą :)

Wieczorność to czas wsłuchania się w siebie i w serce drugiego człowieka. Czas obdarowywania i wyciszenia, bywa też czasem tęsknoty i marzeń.

Wtedy wraca pamięć o tych, których w zabieganiu codziennym "odkładamy" na potem, właśnie na tę chwilę - specjalny czas, gdy nic nie przeszkadza, by spotkać się naprawdę, nie w pośpiechu i byle jak.

Wieczorność jest przytulna i spokojna - powolne zmierzanie w stronę snu.

Czasem bywają w życiu takie chwile zaczarowane.

Ja zawsze poznaję je po tym, że przynoszą dobro - potrafią łagodnością otworzyć moje serce, umieją czułością nakleić plasterek na zasmucenie, delikatnością uciszyć i zachwycić pięknem.
Cenię je ogromnie. To podarunki, które przynoszą anioły w ludzkiej postaci, by już znowu było dobrze.
Czasem myślę, że tylko tak istnieć ma sens. Bo jedynie dobro otwiera. Tylko ciepło sprawia, że ufamy.

Jest wieczór. Niedawno wróciłam z zumby. Odpoczywam. To dobry czas. Chcę się nim z Tobą podzielić. Nie chcę zatrzymywać tej chwili tylko dla siebie. Bardzo pragnę dać ją Tobie razem z pokojem serca, którą mi przyniosła.
Gdybym mogła wyciągnąć dłonie, by spotkały się z Twoimi byłoby mi łatwiej przekazać podarunek. Tutaj jedynie mogę uczynić to za pomocą słów. Niech łagodne i ciche dotkną delikatnie Twego serca, by pozostać w Tobie na zawsze.
Basia