Chwila bliskości

Lubię moment, kiedy rano budzę się ze snu, gdy zdaję sobie sprawę z nowego dnia w moim życiu.

Spotkałam się z określeniem, że każdy dzień jest jak puste pudełko, które powoli zapakowujemy tym, co się w tym dniu dzieje, myśli i czuje.

Dzisiaj moje pudełko zapakuję także moją tutaj obecnością i słowami do Was i dla Was :)
Najpierw opowiem, co u mnie.
Powoli wciąga mnie świat mojej kolejnej książki, która upomniała się we mnie o zaistnienie. Czuję, że jeszcze trochę i pochłonie mnie całkowicie. A przecież ta, którą niedawno skończyłam jeszcze nie ujrzała światła dziennego.
Z pisaniem książek jest jak z dziećmi. Najpierw pochłaniają sobą, poświęca się im niemal każdą chwilę dnia, wkłada w nie całe swoje serce. A potem... przychodzi moment, gdy opuszczają gniazdo. Wyfruwają, by żyć swoim życiem. Cóż... tak trzeba, tak ma być.
A co u Was? Co słychać, kochani? Czym do tej pory zapakowaliście swoje pudełko przeznaczone na ten dzień?
Moje serce czeka na Twoją opowieść :)

Część tej opowieści już znam - jesteś tutaj.
Dobrze, że się dzisiaj spotykamy. Miło pomyśleć, że w Twoim pudełku na dzisiaj znalazłam się i ja :)
Posiedź tu sobie ze mną, popatrz na łabędzie, które pluszczą się w morzu. Odpocznij. Niech dzięki temu wpadnie do Twojego pudełka chwila relaksu, ciszy, ciepła i bliskości.
Z doświadczenia wiem, że taka chwila nie zajmuje zbyt wiele miejsca w pudełku dnia. Jednak bywa jak okruch brylantu - bez względu na wielkość skrzy się pięknym blaskiem, jest cenna.

Nie wiem jak Ty, ale ja potrzebuję takich pięknych chwil. Nie przepuszczam żadnej, łapię je, jeśli tylko któraś pojawi się w zasięgu mojego serca.
Czasem udaje mi się je przekazać innym. Także w tym miejscu.
Może tym razem także mi się udało :)
Basia