Dar

Ilekroć dowiaduję się o śmierci kogoś, kogo znałam, ścina mnie. Zawsze boli. Zawsze. Teraz też.

Potem myślę, że on już wszystko wie. A jeszcze potem, że zajmuję się tyloma głupimi sprawami, przeżywam mocno coś, co na tę moc nie zasługuje i komplikuję proste sprawy z błahych powodów.

Wraca do mnie zapominana w biegu życia prawda o darze jakim to życie jest. Nie tylko moje dla mnie, ale też moje dla innych a ich dla mnie.
"Jesteś dla mnie darem" - to jedne z najpiękniejszych słów, jakie jeden człowiek może powiedzieć drugiemu. Prawda, która uszczęśliwia.

Kiedyś przyszło mi do głowy, że przecież to absolutnie fantastyczne - sprawić, by ktoś poczuł się szczęśliwy.

Pamiętam buzie moich małych dzieci, gdy otwierały zapakowany dla nich prezent i... No właśnie. Po tym "i" następował moment niezrównany. Bezcenny. Chwila jak skarb.

Przechowuję je do dzisiaj w swoich wspomnieniach i ciągle umiem odruchowo się uśmiechnąć, gdy pamięć przywoła obraz rozjaśnionych oczu i radości widocznej na twarzy synka czy córeczki.

Wtedy wiedziałam, że bardzo warto żyć.
Kiedyś usłyszałam, że każdy obudzony w kimś uśmiech, każde dobro zapala na niebie gwiazdę. Przepiękna metafora.

Jeśli więc teraz mogłabym sprawić, że się uśmiechniesz, to wiedz, że bardzo tego chcę i nie dlatego, by nocą było jaśniej.
Noszę też w sobie nadzieję, że moje słowa, jedno czy dwa, a może trochę więcej, będą Ci towarzyszyć w drodze Twojego życia, dając Ci siłę albo przynosząc pokój, albo ogrzewając Twoje serce, gdy poczuje chłód.
Mogę tak niewiele, bo nie wiem co Cię uszczęśliwia.
Może chwila piękna?
Jest taki genialny wirtuoz skrzypiec, współczesny muzyk i mężczyzna o marzycielskich oczach, czyli David Garrett.

I jest niezwykła ponadczasowa muzyka, która swoją urodą zapiera dech w piersi, czyli Suita Orkiestrowa nr 3 D-dur Jana Sebastiana Bacha.

Razem to brzmi tak:

Życzę Ci, by z Twojego powodu zapaliło się na niebie tysiące gwiazd :)
Basia